Zespół Opieki Zdrowotnej w Knurowie 2 3 2

Od 15 stycznia ruszyła rejestracja na szczepienia przeciw COVID-19 dla seniorów, którzy skończyli 80 lat. Natomiast od 22 stycznia zarejestrować się będą mogły osoby powyżej 70. roku życia. 25 stycznia rozpoczną się szczepienia dla zarejestrowanych seniorów.

Uprzejmie informujemy, że punktami szczepień przeciw COVID19 w Zespole Opieki Zdrowotnej w Knurowie będą:

punkt znajdujący się przy Przychodni Nr 4 przy ulicy Dywizjonu 303 8
NUMER TELEFONU POD, KTÓRYM BĘDZIE MOŻNA SIĘ ZAREJESTROWAĆ 500 551 276
CODZIENNIE OD PONIEDZIAŁKU DO PIĄTKU OD 08:00 DO 12:00.

punkt znajdujący się przy Przychodni Nr 5 przy ulicy Niepodległości 8
NUMER TELEFONU POD, KTÓRYM BĘDZIE MOŻNA SIĘ ZAREJESTROWAĆ 508 801 768
CODZIENNIE OD PONIEDZIAŁKU DO PIĄTKU OD 12:00 DO 18:00.

Jak się będzie można zarejestrować?

Zadzwoń na całodobową i bezpłatną infolinię - 989
Zarejestruj się elektronicznie poprzez e-Rejestrację dostępną na pacjent.gov.pl
Skontaktuj się z wybranym punktem szczepień. Można się zaszczepić w każdym dowolnym punkcie szczepień bez konieczności składania deklaracji do lekarza, pielęgniarki, położnej POZ!

INFORMACJE MOŻNA UZYSKAĆ W LINKU PONIŻEJ:

https://www.gov.pl/web/szczepimysie/rejestracja

Od 15 stycznia - zgłoś się na szczepienie przeciw COVID-19 - dostaniesz maila gdy tylko ruszy Twoja grupa!

https://www.gov.pl/web/szczepimysie/zgloszenia

Mapa punktów szczepień

https://www.gov.pl/web/szczepimysie/punkty-szczepien

UWAGA Uprzejmie informujemy, że każdy punkt, który zgłosił chęć szczepienia przeciw COVID-19 otrzyma na tydzień 30 dawek, co wiążę się z tym, że możemy zaszczepić maksymalnie 30 osób na tydzień w jednym punkcie szczepień.

Jak zarejestrować się poprzez SMS?

Z jednego numeru telefonu możesz zarejestrować tylko trzy osoby.

1. Wyślij SMS-a o treści SzczepimySie na numer 664 908 556

2. Powinieneś otrzymać SMS-a zwrotnego, w którym zostaniesz poproszony o numer PESEL

3. Wpisz swój numer PESEL i odeślij SMS-a

4. Zostaniesz poproszony o Twój kod pocztowy. Dzięki temu, zaproponujemy Ci najbliższy termin szczepienia w miejscu, w którym mieszkasz.

5. Wpisz kod pocztowy w formacie: 00222 lub 00-222

6. Otrzymasz informację o:

- najbliższym możliwym terminie szczepienia,

- adresie placówki, w której to szczepienie ma być wykonane,

- a także godzinie szczepienia.

7. Jeśli akceptujesz termin i miejsce, odpowiedź na tę wiadomość TAK.

8. Jeżeli odpowiedziałeś TAK, otrzymasz wiadomość, że wizyta została umówiona. Dostaniesz SMS z przypomnieniem na dobę przed szczepieniem. W celu zmiany terminu szczepienia zadzwoń pod numer 989.

9. Jeśli termin i lokalizacja Ci nie odpowiada, odpowiedz NIE. PAMIĘTAJ! Brak odpowiedzi w czasie 5 minut przerwie proces rejestracji!

10. Jeżeli odpowiedziałeś NIE, otrzymasz SMS-a z propozycją nowego terminu, godziny oraz lokalizacji.

UWAGA! Jeżeli się pomylisz i wpiszesz błędny numer PESEL lub kod pocztowy, dostaniesz SMS-a z prośbą o poprawne wprowadzenie danych.

UWAGA !!!

ZE WZGLĘDU NA PAŃSTWA BEZPIECZEŃSTWO ZWRACAMY SIĘ Z PROŚBĄ O ZASTOSOWANIE SIĘ DO ZALECEŃ ! ! !

Szanowni Pacjenci, w związku z ogłoszeniem w Polsce stanu zagrożenia epidemiologicznego oraz w trosce o dobro i zdrowie Państwa oraz Personelu Medycznego od 07.05.2020r. zostają wprowadzone zmiany dotyczące udzielania świadczeń medycznych w Zespole Opieki Zdrowotnej w Knurowie.

Dotyczy przyjęć w zakresie Podstawowej Opieki Zdrowotnej

(badania laboratoryjne, szczepienia dla dzieci i dorosłych, badań bilansowych, USG)

REJESTRACJA PACJENTÓW TYLKO TELEFONICZNA

Pacjentom udzielane będą teleporady w godzinach pracy poradni, w ramach teleporady medycznej masz możliwość otrzymania zaleceń, zwolnienia lekarskiego, e-recepty, e-skierowania, zlecenia na wyroby medyczne, sugestii bezpośredniej wizyty w placówce lub kontaktu ze stacją sanitarno – epidemiologiczną, jeśli będzie taka konieczność.

W sytuacji, kiedy będzie to niezbędne pacjent zostanie umówiony na konkretną godzinę do lekarza i wtedy możliwe będzie wejście do przychodni, prosimy aby pacjenci, którym zostanie wyznaczona wizyta w poradni, gdy nie jest to konieczne przychodzili bez osób towarzyszących.

Dotyczy przyjęć w zakresie PORADNIACH SPECJALISTYCZNYCH

Rejestracja pacjentów pierwszorazowych oraz informacje dotyczące pacjentów już zapisanych (kontynuacja leczenia -kontrola) tylko i wyłącznie telefoniczna.
W sytuacji, kiedy będzie to niezbędne pacjent zostanie umówiony na konkretną godzinę do lekarza i wtedy możliwe będzie wejście do przychodni. Prosimy aby pacjenci, którym zostanie wyznaczona wizyta w poradni, gdy nie jest to konieczne przychodzili bez osób towarzyszących !
Pacjentom udzielane będą teleporady w godzinach pracy poradni, w ramach teleporady medycznej masz możliwość otrzymania zaleceń, zwolnienia lekarskiego, e-recepty, e-skierowania, sugestii bezpośredniej wizyty w placówce lub kontaktu ze stacją sanitarno – epidemiologiczną, jeśli będzie taka konieczność.

W związku z zaistniałą sytuacją oraz zapewnieniem bezpieczeństwa, pacjent zostanie umówiony na wizytę na konkretny dzień oraz godzinę. Prosimy zatem nie przychodzić wcześniej, lecz na godzinę ustaloną z Rejestracją Poradni aby niepotrzebnie nie czekać i się nie denerwować.

Prosimy w dniu umówionej wizyty mieć przy sobie maseczkę ochronną.

Dodatkowe informacje znajdują się w zakładkach oraz pod numerami telefonów do Poradni ZOZ Knurów.

Jeżeli posiadasz dostęp do Internetowego Konta Pacjenta, poinformuj o tym nasz personel.

Jak się zachować kiedy mam objawy COVID-19? Co zrobić jak dowiedziałem/am się o dodatnim wyniku?
DOWIEDZ SIĘ WIĘCEJ
Infolinia do kontaktu z inspekcją sanitarną w sprawie koronawirusa: +48 22 25 00 115
Zgłoszenia na wymazobusy prosimy przesyłać drogą mailową bądź telefonicznie: wymazobus@gyncentrum.pl tel. 32 506 50 86

Zgłoszenie powinny zawierać:

Imię i nazwisko Pacjenta
Nr PESEL Pacjenta
Adres, pod którym przebywa Pacjent, którego dotyczy zgłoszenie
telefon kontaktowy Pacjenta
ID EWP zlecenia

Po otrzymaniu zgłoszenia, koordynator wymazobusów potwierdzi przyjęcie zgłoszenia i ustali z Pacjentem dogodny termin pobrania wymazu.

ZAKOŃCZENIE IZOLACJI U OSÓB WYKONUJĄCYCH ZAWÓD MEDYCZNY

Zgodnie z rozporządzeniem Ministra Zdrowia z dnia 01.09.2020 r. poz. 1506:

W szczególnych sytuacjach, w tym w przypadku osób wykonujących zawód medyczny lub sprawujących opiekę nad osobami przebywającymi w domach pomocy społecznej bądź w uzasadnionych klinicznie przypadkach; zakończenie izolacji pacjenta,
który uzyskał dodatni wynik testu diagnostycznego w kierunku SARS-CoV-2, zakończenie izolacji następuje po uzyskał dwukrotnie ujemnego wynik tego testu z próbek pobranych w odstępach co najmniej 24-godzinnych, niezależnie od liczby dni, które upłynęły
od ostatniego dodatniego wyniku diagnostycznego w kierunku SARS-CoV-2 i od rodzaju objawów klinicznych.

ZWOLNIENIE Z KWARANTANNY

Okres obowiązkowej kwarantanny z powodu narażenia na zakażenie SARS-CoV-2, u osób u których nie wystąpiły objawy choroby
COVID-19, albo miały styczność ze źródłem zakażenia - ulega zakończeniu po 10 dniach licząc od dnia następującego po ostatnim
dniu odpowiednio narażenia albo styczności. Państwowy Powiatowy Inspektor Sanitarny w uzasadnionych przypadkach
decyduje o skróceniu albo zwolnieniu z obowiązku odbycia obowiązkowej kwarantanny.

LINKi Z INFORMACJAMI O ZASIŁKACH W CZASIE KWARANTANNY

https://www.gov.pl/web/koronawirus/informacja-o-uprawnieniach-do-swiadczen-z-powodu-poddania-sie-kwarantannie-lub-izolacji

https://www.zus.pl/o-zus/aktualnosci/-/publisher/aktualnosc/1/swiadczenia-chorobowe-dla-osob-objetych-obowiazkowa-kwarantanna-po-przekroczeniu-granicy/2556004

https://www.zus.pl/o-zus/aktualnosci/-/publisher/aktualnosc/1/informacja-o-uprawnieniach-do-swiadczen-z-powodu-poddania-sie-kwarantannie-lub-izolacji/2534641

KONTAKT Z OSOBĄ ZARAŻONĄ - CO NALEŻY ZROBIĆ, JEŚLI POTRZEBNA JEST DECYZJA O NAŁOŻENIU KWARANTANNY?

Zgodnie z przepisami wystarczającym jest, aby osoba zatrudniona – która została poddana kwarantannie w drodze decyzji ustnej
złożyła pracodawcy oświadczenie, że przebywa na kwarantannie. Oświadczenie usprawiedliwia nieobecność w pracy i stanowi podstawę do wypłacenia zasiłku chorobowego do czasu uzyskania decyzji o kwarantannie w formie pisemnej. Oświadczenie jest również wystarczającą formą potwierdzenia przebywania w kwarantannie w przypadkach, gdy kwarantanna nie jest nakładana w drodze decyzji, lecz wynika z samych przepisów prawa np. w przypadku zamieszkiwania z osobą, która przebywa na kwarantannowanie.

Informacja o kwarantannie i czasie jej trwania jest również dostępna na Internetowym Koncie Pacjenta. W przypadku wątpliwości
co do treści oświadczenia, pracodawca może zweryfikować informację o kwarantannie w powiatowej stacji sanitarno-epidemiologicznej. W innych przypadkach , gdy niezbędne jest uzyskanie decyzji w formie pisemnej, decyzję może przesłać właściwa terytorialnie stacja sanitarno-epidemiologiczna. Decyzję można dostarczyć płatnikowi składek bądź do ZUS po zakończeniu kwarantanny lub izolacji.
Infolinia pod numerem telefonu: 22 25 00 115.

IZOLACJA LUB KWARANTANNA NIEPEŁNOLETNIEGO

Jeżeli inspektor sanitarny wyda decyzję o konieczności kwarantanny lub izolacji niepełnoletniego dziecka, jednemu z rodziców dziecka, który opiekuje się w tym czasie dzieckiem, przysługuje zasiłek opiekuńczy. Pracodawca lub inny podmiot, który wypłaca zasiłki lub ZUS może wystąpić do właściwego organu Państwowej Inspekcji Sanitarnej w celu weryfikacji danych zawartych w oświadczeniu.

FAKT ZAKOŃCZENIA ZIOLACJI – INFORMACJA W DOKUMENTACJI MEDYCZNEJ – LEKARZ NIE WYSTAWIA ZAŚWIADCZENIA

Zgodnie z rozporządzeniem MZ z dn. 1.09.2020 r. zakończenie izolacji następuje po:

1) po 3 dniach bez objawów tj.: gorączka, infekcja ze strony układu oddechowego, jednak nie wcześniej niż po 13 dniach od dnia wystąpienia objawów – w przypadku pacjenta z objawami klinicznymi:

a) w izolacji szpitalnej albo w izolatorium, chyba że lekarz sprawujący opiekę nad pacjentem przedłuży okres tej izolacji,

b) w izolacji w warunkach domowych, chyba że lekarz podstawowej opieki zdrowotnej, który udzielił teleporady lub porady

w warunkach domowych nie wcześniej niż w ósmej dobie odbywania tej izolacji, przedłuży okres jej trwania;

2) po 10 dniach od daty uzyskania pierwszego dodatniego wyniku testu diagnostycznego w kierunku SARS- CoV-2 – w przypadku pacjenta bez objawów klinicznych, chyba że lekarz podstawowej opieki zdrowotnej, który udzielił teleporady lub porady w warunkach domowych nie wcześniej niż w ósmej dobie odbywania tej izolacji, przedłuży okres jej trwania.

Ustawodawca nie wskazał w rozporządzeniu obowiązku wystawiania zaświadczenia dla pracodawcy po zakończeniu izolacji.

WYKONYWANIE BADANIA NA OBECNOŚĆ WIRUSA SARS-COV-19

Test na obecność WIRUSA SARS-COV-19 ze skierowaniem od lekarza POZ JEST BEZPŁATNY

Jak przygotować się do badania diagnostycznego:

Minimum 2 godziny przed badaniem:

nie spożywaj posiłków
nie pij
nie żuj gumy
nie płucz jamy ustnej i nosa
nie myj zębów
nie przyjmuj leków
nie pal papierosów.

Jeśli nie będziesz przestrzegać tych zasad, wynik testu może być nierozstrzygający.

Wykonanie badania:

Pacjent zabiera ze sobą dokument ze zdjęciem i swoim nr PESEL
Kierując się do Wymazobusu: przestrzega zasady higieny i społecznego dystansu, zakłada maseczkę, kicha we własny zgięty łokieć, zachowuje odległość 1,5 m od innych osób.
Po wykonaniu badania Pacjent zobaczy wynik na swoim Internetowym Koncie Pacjenta oraz zostanie poinformowany przez laboratorium.

MOBILNE PUNKTY POBRAŃ

1. Szpital w Knurowie
ul. Niepodległości 8, 44-194 Knurów

Tel. 518 802 710
godziny przyjęć:
poniedziałek - piątek: 13:00-17:05
sobota - niedziela: 06:00-10:05

2. Szpital Miejski Nr 4 w Gliwicach Sp. z o.o.
ul. Zygmunta Starego 20, 44-100 Gliwice

Tel. 516 009 222
godziny przyjęć:
poniedziałek-piątek: 09:00-14:00
sobota-niedziela: 09:00-12:00

3. MZOZ Vito-Med. Sp. z o.o.
ul. Radiowa 2, 44-100 Gliwice

Tel.: 793 600 112
godziny przyjęć:
poniedziałek-piątek: 08:00-12:15,15:00-19:15
sobota-niedziela: 08:00-12:15

4. PRO4MED Sp. z o.o. (punkt Czerwionka- Leszczyny)
Czerwionka-Leszczyny, 44-230, ul. 3 Maja 36C
Parking przed przychodnią Medipoz Sp. zo.o.

Telefon: 535097503 telefon czynny w godzinach pracy punktu
Godziny przyjęć:
poniedziałek-wtorek: 08:30-12:45
środa-piątek: 13:00-17:15
sobota: 08:30-12:45
niedziela: 13:00-17:15

5. Gyncentrum Sp. z o.o. (punkt w Gliwicach)
Gliwice, 44-100, ul. Błonie 3
(parking przy Przychodni Brackiej Sośnica)
Telefon: 32 506 50 86
Godziny przyjęć:
poniedziałek-niedziela: 08:00-15:00

6. Szpital w Pyskowicach Sp. z o. o.
ul. Szpitalna 2, 44-120 Pyskowice

Tel. 663 101 236
godziny przyjęć:
poniedziałek-piątek: 10:00-12:15 oraz 15:00-17:00
sobota-niedziela: 10:00-14:15

7. Szpital Chorób Płuc w Orzeszu
ul. Gliwicka 20, 43-180 Orzesze

Tel. 517 969 689 czynny całą dobę
godziny przyjęć:
poniedziałek-niedziela: 12:00-14:00

8. Gyncentrum Sp. z o.o. (punkt w Katowicach)
ul. Tadeusza Kościuszki 229, 40-600 Katowice

Tel. 325 065 086 czynny od 07:00 do 21:00
godziny przyjęć:
poniedziałek-piątek: 08:00-14:00 oraz 16:00-20:00
sobota-niedziela: 08:00-14:00

9. Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji w Katowicach
ul. Głowackiego 10, 40-052 Katowice

Tel. 327 827 385 czynny od 7:00-12:00
godziny przyjęć:
poniedziałek-niedziela: 12:30-17:00

10.Diagnostyka Sp. z o.o. Region Śląsk
ul. Paderewskiego 32C, 40-282 Katowice

Tel. 667 870 676
godziny przyjęć:
poniedziałek, środa, piątek: 10:00-12:15
wtorek, czwartek: 15:00-17:00
sobota-niedziela: 08:00-10:15

11.CENTRUM MEDYCZNE FEMINA KAPUŚNIAK WALECZEK SPÓŁKA JAWNA
ul. Kłodnicka 23, 40-703 Katowice

Tel. 575 100 192, 883 311 176
godziny przyjęć:
poniedziałek-niedziela: 07:00-21:00

Aktualne zasady uruchamiania zespołów transportu sanitarnego, wykonywanego w związku z przeciwdziałaniem COVID-19, finansowanego przez dyrektora właściwego oddziału wojewódzkiego Narodowego Funduszu Zdrowia

1. Zespoły transportu sanitarnego, wpisane do wykazu, o którym mowa w art. 7 ust. 1 ustawy o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych są przeznaczone do transportu osoby z podejrzeniem zakażenia SARS-CoV-2 lub osoby u której stwierdzono zakażenie wirusem SARS-CoV-2, która powinna być hospitalizowana w oddziale zakaźnym lub obserwacyjno-zakaźnym, bądź też oddziale wyznaczonym przez wojewodę do zaopatrywania ww. przypadków, bądź też została skierowana do izolacji domowej.*

2. Podmioty lecznicze, w ramach których mają funkcjonować zespoły transportu sanitarnego, zobowiązane są do przekazania numerów telefonów do właściwej miejscowo dyspozytorni medycznej.

3. Zespoły transportu sanitarnego dysponowane są przez głównego Dyspozytora Medycznego właściwej miejscowo dyspozytorni medycznej: numery telefonów: 999.

4. Uprawnionymi do zgłoszenia zapotrzebowania na transport osób z podejrzeniem zakażenia/zakażonych wirusem SARS-CoV-2 są:

właściwy miejscowo Powiatowy Inspektor Sanitarny,
właściwy miejscowo Wojewódzki Inspektor Sanitarny,
Lekarz POZ, NiŚOZ, AOS,
Lekarz dyżurny SOR lub IP podmiotu w ramach którego nie funkcjonuje oddział zakaźny lub oddział obserwacyjno-zakaźny,
Lekarz dyżurny oddziału zakaźnego/obserwacyjno-zakaźnego lub właściwego oddziału w podmiocie wyznaczonym przez wojewodę do zaopatrywania ww. przypadków.*

5. Osoby, wymienione pkt. 4, zgłaszają potrzebę zorganizowania takiego transportu bezpośrednio do głównego Dyspozytora Medycznego właściwej miejscowo dyspozytorni medycznej.

1. Dyspozytor Częstochowa – 34/ 378 51 25

2. Dyspozytor Sosnowiec – 32/ 363 60 80,

3. Dyspozytor Katowice – 32/ 428 75 30,

4. Dyspozytor Bielsko-Biała - 33/ 812 34 12

TELEPORADA w POZ – narzędzie, dzięki któremu udzielane są świadczenia opieki zdrowotnej
na odległość, zwiększające bezpieczeństwo pacjenta oraz personelu. Kontakt bezpośredni ograniczony zostaje do uzasadnionych klinicznie sytuacji.

Teleporada może być udzielona wyłącznie po wcześniejszej rejestracji telefonicznej, osobiście bądź za pośrednictwem osób trzecich. w konkretnej przychodni POZ oraz po rozpoznaniu potrzeb zdrowotnych pacjenta.
Umawianie wizyt następuje po weryfikacji: podstawowych danych osobowych np. imię i nazwisko, PESEL, nr telefonu oraz możliwości udzielenia świadczenia w POZ.
Istnieje możliwość skorzystania z e-rejestracji po założeniu konta pacjenta poprzez stronę internetową: https://zozknurow.pl, usprawni to proces weryfikacji pacjenta.
Wpisanie świadczenia do terminarz przyjęć właściwego członka zespołu POZ: lekarza, pielęgniarki lub położnej.
Udzielenie pacjentowi informacji, na jakich zasadach odbywać się będzie teleporada.
Zachęcenie i poinstruowanie Pacjenta o możliwości aktywacji Internetowego Konta Pacjenta.
Kontakt telefoniczny lekarza z pacjentem we wskazanym terminie i godzinie. Zweryfikowanie numeru telefonu poprzez identyfikację rozmówcy zgodnie z obowiązkiem RODO z zachowaniem poufności. Ustalenie celu porady. Ponowne zapytanie o informacje podane wcześniej przy rejestracji umożliwią eliminację ewentualnie błędnego wybrania numeru.
Trzykrotna nieskuteczna próba kontaktu z pacjentem w odstępie nie krótszym niż 5 minut w celu udzielenia teleporady skutkuje anulowaniem terminu.
Jeżeli przemawiają za tym względy medyczne możliwe jest wystawienie elektronicznych dokumentów, np.: recepty, skierowanie, zwolnienie lekarskie.
W trakcie teleporad lekarz informuje o przepisanych lekach, skierowaniach, zleceniach na wyroby medyczne, zleceniach na badania laboratoryjne lub obrazowe. Podaje sposób ich realizacji lub odbioru.
W razie konieczności przesyłane są przez pacjenta zdjęcia np. zmian skórnych, niekiedy gardła.
Teleporada zostaje uwzględniona w dokumentacji medycznej pacjenta.
W sytuacji pojawienia się okoliczności zagrożenia życia nie należy przerywać połączenia z pacjentem tylko równolegle wezwać niezbędną pomoc, albo poinstruować pacjenta/rodzinę jak taką pomoc uzyskać, minimalizując tym samym ryzyko pacjenta.
Podczas porady lekarz dokonując oceny stanu zdrowia może podjąć decyzję o konieczności wizyty osobistej, podając termin zgłoszenia się w przychodni.
Wizyta osobista odbywa się w oparciu o wytyczne postępowania w czasie epidemii SARS CoV-2.

Administratorem Państwa danych osobowych jest Zespół Opieki Zdrowotnej w Knurowie z siedzibą: 44-190 Knurów, ul. Niepodległości 8.

Dane przesłane za pośrednictwem systemów teleinformatycznych lub systemów łączności, w tym za pośrednictwem poczty elektronicznej są przetwarzane w celu umożliwienia Państwu kontaktu z personelem ZOZ Knurów, nie będą one przekazywane do państw trzecich. Będą przechowywane w formie wydruku przez okres 5 lat, decyzje o ich przetwarzaniu nie są podejmowane w sposób zautomatyzowany. Jeżeli dane będą dotyczyły dokumentacji medycznej, wyników badań, konsultacji medycznych będą przechowywane zgodnie z zapisami o przechowywaniu dokumentacji medycznej w Ustawie o Rzeczniku Praw Pacjenta, a wszystkie przesłane dane za pośrednictwem systemów teleinformatycznych lub systemów łączności, w tym za pośrednictwem poczty elektronicznej usunięte i dołączone do Państwa dokumentacji medycznej.

Mają Państwo prawo wglądu do swoich danych, ich sprostowania, usunięcia (o ile przepisy prawa nie stanowią inaczej), ograniczenia przetwarzania, sprzeciwu wobec przetwarzania oraz prawo do przenoszenia.

W razie stwierdzenia nieprawidłowości w procesie przetwarzania danych mają Państwo prawo wnieść skargę do organu nadzorczego (Urząd Ochrony Danych Osobowych).

Zaleca się wysyłanie wszystkich dokumentów z danymi wrażliwymi poprzez przesłanie ich kodowanym plikiem.

Wysyłając dokumentację medyczną do ZOZ Knurów za pośrednictwem systemów teleinformatycznych lub systemów łączności, w tym za pośrednictwem poczty elektronicznej wyrażają Państwo zgodę na przetwarzanie danych osobowych.

Na wniosek złożony przez Pacjentów, ZOZ Knurów może wysłać dokumenty plikiem kodowanym na podany adres e-mail, za pomocą Poczty Polskiej lub odebrane osobiście przez osobę, której dokumentacja dotyczy bądź osobę upoważnioną. Po wcześniejszym umówieniu się z rejestracją Poradni.

Nowy koronawirus SARS-Cov-2 jest wirusem RNA wywołującym chorobę COVID-19. Pierwsze przypadki zakażenia tym wirusem odnotowano pod koniec 2019 roku w Chinach , w miejscowości Wuhan. Zakażenie wirusem może przebiegać bezobjawowo, może wywołać chorobę COVID-19 o różnym, pod względem ciężkości przebiegu. Ciężki przebieg z niewydolnością oddechową wymaga intensywnego leczenia i użycia wentylacji mechanicznej. W dniu 11 marca 2020 Światowa Organizacja Zdrowia ogłosiła pandemię.

COVID-19 uznano za poważne zagrożenie dla zdrowia publicznego — osoby starsze i z ciężkimi chorobami przewlekłymi, w tym z cukrzycą, posiadają zwiększone ryzyko rozwoju powikłań i zakażenia o bardzo ciężkim przebiegu.

Informacje, o których warto wiedzieć:

Chorzy na cukrzycę nie mają większego prawdopodobieństwa zachorowania na COVID-19 niż osoby w populacji ogólnej.

W grupie pacjentów z cukrzycą problemem są nie tyle większe prawdopodobieństwo zakażenia wirusem, ile gorsze rezultaty leczenia. W Chinach, gdzie odnotowano dotychczas najwięcej przypadków zakażenia, zauważono, iż pacjenci z cukrzycą posiadają wyższe ryzyko rozwoju ciężkich powikłań i zgonu niż osoby bez cukrzycy. Ponadto można zauważyć pewną zależność między liczbą chorób towarzyszących (np. cukrzyca, choroba serca) i ryzykiem rozwoju ciężkich powikłań COVID-19 (im więcej chorób, tym to ryzyko jest wyższe). Oczekujemy również, że poprawa wykrywalności i leczenia zakażeń wywoływanych tym wirusem spowoduje z czasem spadek liczby zgonów.

Chorzy na cukrzycę posiadają większe prawdopodobieństwo rozwoju ciężkich powikłań COVID-19.

Chorzy na cukrzycę posiadają ogólnie większe prawdopodobieństwo rozwoju ciężkich objawów i powikłań infekcji wirusowych. Jeśli cukrzyca jest dobrze kontrolowana, ryzyko rozwoju ciężkiej postaci zakażenia COVID-19 jest podobne do tego, które obserwujemy w populacji ogólnej.

U osób ze złą kontrolą choroby i wahaniami poziomu cukru istnieje większe ryzyko rozwoju powikłań cukrzycowych. Obecność choroby serca lub innych powikłań poza cukrzycą może dodatkowo zwiększać ryzyko pacjenta związane z rozwojem ciężkiej postaci COVID-19. Jest to podobna sytuacja jak w przypadku innych zakażeń wirusowych, która wynika z upośledzonej zdolności organizmu do walki z infekcją.

Infekcja wirusowa u pacjentów z cukrzycą, jak każdy ostry stan zapalny, może prowadzić do gwałtownego wzrostu stężenia glukozy we krwi i zwiększa ryzyko rozwoju cukrzycowej kwasicy ketonowej (CKK), dotyczy to przede wszystkim chorych na cukrzycę typu 1.

COVID-19 różni się od grypy sezonowej.

Jak się okazuje, COVID-19 ma cięższy przebieg niż grypa sezonowa, co potwierdzono u chorujących, w tym u osób z cukrzycą. Wszystkie standardowe środki ostrożności pozwalające uniknąć zakażenia nabierają w przypadku walki z tym wirusem jeszcze większego znaczenia.

Zalecane środki ostrożności są podobne do tych, które są stosowane w przypadku grypy i obejmują przede wszystkim częste mycie rąk mydłem i ciepłą wodą. Ważne jest również, aby w trakcie kaszlu lub kichania zakrywać buzię chusteczką lub też kichać/kaszleć w przedramię/dół łokciowy. Zlecane jest także: unikanie zgromadzeń, ograniczenie przebywania w miejscach publicznych i zachowanie bezpiecznej odległości od rozmówcy nie mniej niż 1-1,5 m, odkażanie telefonów komórkowych, unikanie dotykania nieumytymi rękoma twarzy, rezygnacja z podróży. Nie zaleca się noszenia maseczek na twarzy przez osoby zdrowe.

Zachęcamy osoby z cukrzycą do postępowania zgodnie z zaleceniami Głównego Inspektoratu Sanitarnego ( https://gis.gov.pl/) i Administracji Państwowej ( https://www.gov.pl/).

Ryzyko u pacjentów z cukrzycą typu 1 i 2 jest podobne.

Nie są znane jakiekolwiek przyczyny, dla których ryzyko rozwoju COVID-19 u pacjentów z cukrzycą typu 1 lub 2 miałoby być inne. Ważniejszy jest fakt, iż osoby z cukrzycą danego typu różnią się między sobą wiekiem, powikłaniami i sposobem kontroli choroby podstawowej.

Osoby z powikłaniami cukrzycowymi posiadają prawdopodobnie wyższe ryzyko osiągnięcia gorszych rezultatów leczenia COVID-19 niż chorzy na cukrzycę bez powikłań lub innych schorzeń bez względu na typ choroby.

Producenci leków nie zgłaszają problemów z dostępem do preparatów insuliny oraz innych środków wynikających z pandemii COVID-19.

Wiodący producenci na świecie podają, że COVID-19 nie ma wpływu na obecne możliwości produkcji i dystrybucji insuliny oraz innych środków potrzebnych do leczenia cukrzycy. Monitorujemy tę sytuację, tak aby w razie jakichkolwiek zmian przekazać aktualne informacje.

Stosowanie ACE-inhibitorów i sartanów

W mediach pojawiły się inforomacje mogące wzbudzić obawy co do stosowania leków z tech grup w okresie infekcji CoV-19 .

W świetle dostępnych aktualnych informacji nie ma podstaw do modyfikacji terapii – rezygnacji z leczenia inhibitorem konwertazy lub sartanem

Jest to jednocześnie aktualne stanowisko Europejskiego Towarzystwa Kardiologicznego

Jeśli COVID-19 rozprzestrzenia się w twojej społeczności, stosuj dodatkowe środki ostrożności, zachowując właściwą odległość od innych osób. Pozwoli to zmniejszyć ryzyko zakażenia nowym wirusem. Jeżeli możesz zostań w domu.

Przygotuj plan na wypadek ewentualnego zachorowania:

Zgromadź potrzebne materiały:

Numery telefonów do lekarzy i zespołu terapeutycznego, apteki oraz ubezpieczyciela.
Listę leków, które stosujesz i ich dawki (w tym witamin i suplementów).
Zestaw produktów zawierających cukry proste, takich jak słodzone napoje gazowane, miód, dżem, galaretki lub landrynki na wypadek hipoglikemiii dużego osłabienia spowodowanego chorobą, które utrudnia normalne przyjmowanie pokarmów.
Przygotuj sobie zapas insuliny na tydzień do przodu na wypadek choroby lub niemożności wykupienia kolejnej recepty.
Dodatkowe środki, jak płyn dezynfekujący na bazie alkoholu i mydło do odkażania/mycia rąk.
Glukagon i testy paskowe do badania stężenia ciał ketonowych w moczu, jeżeli jesteś leczony insuliną
Przygotuj odpowiedni zapas artykułów gospodarstwa domowego i produktów żywnościowych na wypadek konieczności pozostania w domu przez dłuższy czas.

Porozmawiaj z członkiem zespołu terapeutycznego na następujące tematy:

Kiedy należy zadzwonić do gabinetu lekarza (w sprawie stężenia ketonów w moczu, zmian w diecie, dawek leków, itd.).
Jak często należy kontrolować poziom cukru we krwi.
Kiedy należy oznaczyć stężenie ketonów w moczu.
Jakie leki należy przyjmować na przeziębienie, grypę, infekcje wirusowe.
Jak należy dostosować leczenie cukrzycy w trakcie choroby.

Codziennie przestrzegaj odpowiednich środków ostrożności:

Unikaj bliskiego kontaktu z chorymi osobami.
Stosuj działania profilaktyczne:Często myj ręce wodą z mydłem przez co najmniej 20 sekund; szczególnie po czyszczeniu nosa, kaszlnięciu, kichnięciu lub po pobycie w miejscu publicznym.
Jeśli woda i mydło nie są dostępne, stosuj płyn odkażający zawierający co najmniej 60% alkoholu.
Jeśli to tylko możliwe, unikaj dotykania często używanych powierzchni w miejscach publicznych, takich jak przyciski w windzie, klamki, drzwi, poręcze; unikaj podawania ręki na przywitanie, itd., Jeśli musisz czegoś dotknąć, używaj chusteczki lub rękawa.
Po dotknięciu tych powierzchni umyj ręce.
Unikaj dotykania twarzy, nosa, oczu, itd.
Myj i dezynfekuj powierzchnie i przedmioty w domu, aby usunąć zarazki: regularnie czyść często dotykane powierzchnie (np. stoły, klamki drzwi, włącznik światła, uchwyty, biurka, toalety, kurki i telefony komórkowe)
Unikaj zatłoczonych, słabo wentylowanych miejsc. Ryzyko kontaktu z wirusami przenoszonymi drogą kropelkową, jak COVID-19, wzrasta w zatłoczonych, zamkniętych pomieszczeniach o słabym przepływie powietrza, w których znajdują się chore osoby.
Zrezygnuj z wszystkich niepotrzebnych podróży, w tym z zaplanowanych wyjazdów;.

Obserwuj, czy nie występują u ciebie objawy ostrzegawcze COVID-19 wymagające pilnej interwencji medycznej:

Jeśli wystąpią u ciebie takie objawy, niezwłocznie skontaktuj się telefonicznie z lekarzem. U dorosłych objawy ostrzegawcze wymagające pilnej interwencji medycznej obejmują:

Trudności w oddychaniu lub duszność.
Utrzymujący się ból lub uczucie ucisku w klatce piersiowej.
Splątanie lub trudności z obudzeniem się.
Zasinienie warg lub twarzy.

Jeśli czujesz, że rozwijają się u ciebie objawy choroby, skontaktuj się telefonicznie ze swoim lekarzem:

Zwróć uwagę na potencjalne objawy COVID-19, jak gorączka, suchy kaszel i duszność.

Przed rozmową telefoniczną z lekarzem przygotuj:

Wyniki pomiaru glikemii.
Wynik pomiaru stężenia ciał ketonowych w moczu.
Zapisuj i podaj ilość przyjętych płynów (możesz do tego celu wykorzystać butelkę o pojemności 1 litra).
Jasno określ odczuwane objawy (na przykład: czy masz nudności? Czy masz tylko zatkany nos?).
Zapytaj o to, jak w tej sytuacji należy kontrolować cukrzycę.

Dowiedz się, jak masz postępować, kiedy zachorujesz:

Poniżej znajduje się kilka częstych wskazówek, z których możesz skorzystać:

Pij dużo płynów. Jeśli wymiotujesz, przyjmuj płyny małymi łyczkami, co 15 minut, żeby uniknąć odwodnienia.
Jeśli zaobserwujesz spadek poziomu cukru (poniżej 70 mg/dl lub zalecanego docelowego przedziału glikemii), spożyj 15 gramów łatwo przyswajalnych cukrów prostych, jak miód, dżem, galaretka, sok lub słodzony napój typu coca cola i skontroluj poziom cukru za 15 minut, aby upewnić się, czy poziom glikemii wzrasta. Wykonuj dodatkowe oznaczenia poziomu cukru w ciągu dnia i w nocy (zazwyczaj co 2–3 godziny; jeśli używasz urządzenia do ciągłego monitorowania glikemii [CGM], często sprawdzaj odczyty).
Jeśli stwierdzisz u siebie wysoki poziom cukru (powyżej 250 mg/dl) więcej niż w 2 kolejnych oznaczeniach, sprawdź stężenie ketonów w moczu, aby uniknąć rozwoju CKK.
Jeśli w teście paskowym stwierdzisz średni lub wysoki poziom ketonów (ewentualnie ślad lub niski poziom ketonów zgodnie ze wskazówkami lekarza), niezwłocznie skontaktuj się z gabinetem lekarza.
Pamiętaj o tym, że acetaminofen (Paracetomol) wpływa na wartości glikemii mierzone przez niektóre urządzenia CGM (Dexcom G5, MedtronicEnlite i Guardian). Dla pewności oznacz poziom cukru na glukometrze.
Umyj ręce i oczyść miejsce iniekcji/infuzji oraz nakłucia opuszki palca wodą z mydłem lub środkiem dezynfekującym na bazie alkoholu.

Aby uzyskać więcej informacji, należy dzwonić na numer infolinii Narodowego Funduszu Zdrowia dotyczącej postępowania w sytuacji podejrzenia zakażenia koronawirusem - 800 190 590.

Listę wszystkich stacji sanitarno-epidemiologicznych (wojewódzkich i powiatowych) można znaleźć na stronie GIS.
Listę szpitalnych oddziałów chorób zakaźnych działających na terenie całego kraju znaleźć można na stronie Ministerstwa Zdrowia.
Praktyczne informacje na temat postępowania w sytuacji podejrzenia zakażenia nowym koronawirusem można uzyskać na stronie www.gov.pl/koronawirus

W imieniu ZG Polskiego Towarzystwa Diabetologicznego

Prof. dr hab. med. Krzysztof Strojek
Konsultant krajowy w dziedzinie diabetologii

Prof. dr hab. med. Dorota Zozulińska-Ziółkiewicz
Prezes Polskiego Towarzystwa Diabetologicznego

Materiał przygotowany w oparciu o zalecenia Amerykańskiego Towarzystwa Diabetologicznego zaadaptowane dla warunków polskich oraz Zalecenia Głównego Inspektoratu Sanitarnego i Ministerstwa Zdrowia.

Poniżej przedstawiono podstawowe ćwiczenia oraz porady dla osób dorosłych, które doświadczyły poważnego pogorszenia stanu zdrowia i zostały przyjęte do szpitala z rozpoznaniem infekcji COVID-19.

Zawiera ona informacje dotyczące następujących zagadnień:

Postępowanie w przypadku duszności
Ćwiczenia fizyczne po opuszczeniu szpitala
Postępowanie w razie problemów z głosem
Porady dotyczące przyjmowania pokarmów, płynów oraz przełykania
Postępowanie w razie problemów ze skupieniem uwagi, pamięcią oraz logicznym myśleniem
Radzenie sobie z codziennymi aktywnościami
Radzenie sobie ze stresem oraz wahaniami nastroju
Kiedy należy skontaktować się z personelem medycznym

Spośród przedstawionych ćwiczeń, udzielający porady pracownik ochrony zdrowia może wskazać te, które są odpowiednie dla Ciebie. Proponowane ćwiczenia oraz zalecenia nie powinny jednak zastępować spersonalizowanego programu ćwiczeń czy zaleceń, które zostały Ci przekazane przez personel medyczny podczas wypisu ze szpitala.

Osoby, które odbyły leczenie szpitalne często doświadczają uczucia duszności. Utrata sił i spadek kondycji towarzyszące pogorszeniu stanu zdrowia, jak również sama choroba, mogą nasilić występowanie duszności. Brak tchu może wywołać uczucie niepokoju, co dodatkowo pogarsza funkcje oddechowe organizmu. Zachowanie spokoju oraz zapoznanie się z technikami postępowania w przypadku duszności pozwolą złagodzić dolegliwości.

Jeśli poczujesz poważne nasilenie duszności i dolegliwości nie zmniejszą się po zastosowaniu prezentowanych poniżej pozycji i technik, skontaktuj się z lekarzem.

Pozycje łagodzące duszność

Poniżej znajdują się propozycje pozycji, które mogą zmniejszyć uczucie duszności. Wypróbuj każdą z nich, aby ocenić, która jest dla Ciebie najbardziej skuteczna. Możesz również wypróbować opisane poniżej techniki oddechowe w poszczególnych pozycjach, aby dodatkowo złagodzić dyskomfort oddechowy.

Techniki oddychania

Kontrolowane oddychanie
Ta technika pomoże Ci się zrelaksować oraz odzyskać kontrolę nad oddechem:

Usiądź w wygodnej pozycji z podparciem.
Połóż jedną dłoń na klatce piersiowej, drugą na brzuchu.
Zamknij oczy, jeśli dzięki temu łatwiej się zrelaksujesz (lub pozostaw otwarte) i skoncentruj się na swoim oddechu.
Powoli wykonuj wdech przez nos (lub usta, jeśli nie możesz oddychać przez nos) i wydychaj powietrze ustami.
Podczas wykonywania oddechów poczujesz, że dłoń na brzuchu unosi się wyżej niż dłoń na klatce piersiowej.
Postaraj się wkładać w oddychanie minimalną ilość wysiłku i dbaj o to, aby wykonywane przez Ciebie oddechy były powolne, spokojne i płynne.

Oddychanie w tempie

Ta technika jest przydatna podczas wykonywania czynności, które wymagają więcej wysiłku i wiążą się z większym ryzykiem wystąpienia duszności, np. wchodzenie po schodach lub spacer pod górę. Przy wykonywaniu tego ćwiczenia warto pamiętać, że nie należy się spieszyć.

Wyobraź sobie, że dzielisz wykonywaną czynność na mniejsze części - ułatwi to kontynuowanie czynności bez uczucia zmęczenia lub duszności tuż po zakończeniu.
Wykonuj wdech przed ruchem wymagającym najwięcej wysiłku, np. przed wejściem na kolejny schodek.
Wykonuj wydech podczas ruchu wymagającego najwięcej wysiłku, np. w trakcie pokonywania kolejnego schodka.
Pomocne może być również wdychanie powietrza przez nos i wydychanie ustami.

Ćwiczenia fizyczne są ważną częścią procesu rekonwalescencji po przebyciu ciężkiej choroby związanej z zakażeniem COVID-19. Wysiłek fizyczny pomoże Ci:

Poprawić kondycję.
— Złagodzić duszności.
— Wzmocnić siłę mięśni.
— Usprawnić równowagę i koordynację ruchową.
— Poprawić sprawność umysłową.
— Zredukować stres i poprawić nastrój.
— Wzmocnić pewność siebie.
— Odzyskać energię.

Znajdź sposób, aby skutecznie motywować się do regularnego wykonywania ćwiczeń. Śledzenie postępów za pomocą dzienniczka lub aplikacji sportowej w telefonie może pomóc Ci utrzymać motywację.

Bezpieczne ćwiczenie
Bezpieczeństwo podczas ćwiczeń jest bardzo ważne, nawet jeśli przed zachorowaniem mogłeś/aś niezależnie się poruszać (chodzić) i ćwiczyć. Należy zachować szczególną ostrożność, jeśli:

— Miałeś/aś trudności ruchowe przed przyjęciem do szpitala.
— Doświadczyłeś/aś jakichkolwiek upadków przed przyjęciem do szpitala lub w trakcie hospitalizacji.
— Cierpisz z powodu innych dolegliwości lub urazów, które stwarzają ryzyko dla zdrowia podczas wykonywania ćwiczeń fizycznych.
— Zostałeś/aś wypisany/a ze szpitala z zaleceniem tlenoterapii.

W powyższych przypadkach konieczne może być wykonywanie ćwiczeń w obecności drugiej osoby, aby odpowiednio zadbać o bezpieczeństwo. Chorzy stosujący tlenoterapię przed przystąpieniem do ćwiczeń MUSZĄ omówić z lekarzem użycie tlenu podczas aktywności fizycznej.

Te proste zasady pomogą Ci zadbać o bezpieczeństwo podczas ćwiczeń:

— Zawsze rozgrzewaj się przed przystąpieniem do ćwiczeń, jak również poświęć czas na wyciszenie się i ochłonięcie po ich zakończeniu.
— Zakładaj luźną, wygodną odzież oraz obuwie amortyzujące.

Ćwiczenia fizyczne są ważną częścią procesu rekonwalescencji po przebyciu ciężkiej choroby związanej z zakażeniem COVID-19. Wysiłek fizyczny pomoże Ci:

— Odczekaj przynajmniej godzinę po posiłku przed rozpoczęciem ćwiczeń.
— Pij dużo wody.
— Unikaj aktywności fizycznej w upalne dni.
— Ćwicz w pomieszczeniu podczas mroźnych dni.

Jeśli zauważysz u siebie którykolwiek z poniższych objawów, nie wykonuj ćwiczeń lub natychmiast przerwij aktywność i skontaktuj się z lekarzem:

— Nudności lub złe samopoczucie.
— Zawroty głowy lub uczucie omdlenia.
— Ciężka duszność.
— Wrażenie dusznego, parnego powietrza lub pocenie się.
— Ucisk w klatce piersiowej.
— Nasilenie dolegliwości bólowych.

Pamiętaj, aby stosować się do obowiązujących w Twoim miejscu zamieszkania zaleceń zachowania fizycznego dystansu podczas ćwiczenia na zewnątrz.

Ćwiczenie na odpowiednim poziomie intensywności

Aby upewnić się, że wykonujesz ćwiczenia o odpowiednim natężeniu, spróbuj wypowiedzieć dowolne zdanie:
— Jeśli możesz wypowiedzieć całe zdanie bez zatrzymywania się i nie odczuwasz przy tym braku tchu, możesz spróbować ćwiczyć intensywniej.
— Jeśli w ogóle nie jesteś w stanie mówić lub potrafisz wypowiedzieć tylko pojedyncze słowa z przerwami, a do tego towarzyszy Ci nasilone uczucie braku tchu - aktywność fizyczna jest zbyt intensywna.
— Jeśli wypowiadasz zdanie z pojedynczymi pauzami na wzięcie oddechu oraz odczuwasz umiarkowaną do niemal ciężkiej duszności, oznacza to, że wykonujesz ćwiczenia o odpowiednim natężeniu.

Pamiętaj, że uczucie braku tchu jest czymś naturalnym w trakcie aktywności fizycznej - nie jest szkodliwe lub niebezpieczne.
Stopniowe budowanie kondycji pomoże Ci ograniczyć uczucie duszności. Aby poprawić swoją kondycję, powinieneś/powinnaś odczuwać umiarkowany lub niemal ciężki brak tchu podczas wykonywania ćwiczeń.

Jeśli czujesz, że brakuje Ci tchu, aby mówić, zmniejsz intensywność ćwiczeń lub przerwij ćwiczenia i odpocznij do czasu powrotu kontrolowanego oddechu. W takiej sytuacji pomocne mogą być pozycje łagodzące duszność, zaprezentowane na stronie 3.

Ćwiczenia rozgrzewające

Rozgrzewka przygotowuje organizm do wysiłku i zapobiega kontuzjom. Rozgrzewka powinna trwać około 5 minut, a po jej zakończeniu poczujesz delikatny brak tchu. Ćwiczenia rozgrzewające mogą być wykonywane zarówno w pozycji siedzącej, jak i stojącej. Jeśli zdecydujesz się ćwiczyć w pozycji stojącej, przytrzymaj się stabilnego przedmiotu w celu asekuracji. Wykonaj od 2 do 4 powtórzeń każdego ćwiczenia.

Ćwiczenia sprawnościowe

Należy dążyć do wykonywania ćwiczeń sprawnościowych 5 dni w tygodniu przez 20-30 minut.
Poniżej zaprezentowano przykłady różnych typów ćwiczeń aerobowych, jednak każdy rodzaj wysiłku, który sprawia, że odczuwasz brak tchu w stopniu umiarkowanym do niemal silnego, może być zaliczony do ćwiczeń sprawnościowych. Mierz czas poświęcony na ćwiczenia sprawnościowe i staraj się stopniowo go wydłużać. Początkowo możesz nieznacznie wydłużać czas ćwiczeń, np. o dodatkowe 30 sekund lub 1 minutę aktywności. Prawdopodobnie minie trochę czasu, zanim uda Ci się powrócić do natężenia wysiłku fizycznego sprzed choroby.

Przykłady ćwiczeń sprawnościowych

Ćwiczenia wzmacniające

Ćwiczenia wzmacniające pomogą Ci rozwinąć mięśnie, których siła osłabiła się na skutek choroby. Należy starać się wykonywać ćwiczenia wzmacniające trzy razy w tygodniu. Wykonywanie ćwiczeń wzmacniających nie spowoduje tak nasilonego braku tchu jak wykonywanie ćwiczeń sprawnościowych. Zamiast tego odczujesz zmęczenie po ciężkiej pracy mięśni.

Staraj się wykonać każde ćwiczenie w trzech seriach po 10 powtórzeń, dbając jednocześnie o krótki odpoczynek pomiędzy poszczególnymi seriami. Nie martw się, jeśli proponowane poniżej ćwiczenia okażą się dla Ciebie trudne. Jeśli tak będzie, zacznij od mniejszej liczby powtórzeń w każdej serii i stopniowo zwiększaj liczbę powtórzeń, dochodząc do 10. W miarę coraz sprawniejszego wykonywania ćwiczeń, używaj większych obciążeń, aby mięśnie intensywniej pracowały. Jako ciężarki możesz wykorzystać puszki konserw lub butelki z wodą.

Poniżej zaprezentowano kilka ćwiczeń na wzmocnienie ramion i nóg, które mogą być wykonywane zarówno w pozycji siedzącej, jak i stojącej. Ćwiczenia wykonuj w dowolnej kolejności. Wykonuj powtórzenia powoli, pamiętając o zachowaniu prawidłowej postawy ciała - z wyprostowanymi plecami i wciągniętym brzuchem.

Pamiętaj o wdechu za każdym razem, gdy przygotowujesz się do części ćwiczenia wymagającej najwięcej wysiłku i o wydechu podczas wysiłku.

Przykłady ćwiczeń wzmacniających RAMIONA

Czasami na skutek wspomaganej wentylacji (za pomocą rurki intubacyjnej) u pacjentów występują problemy z prawidłową emisją głosu. Jeżeli głos jest chrapliwy lub słaby, należy przede wszystkim:

Używać głosu zawsze wtedy, gdy jest to dla Ciebie komfortowe. Aby poczynić postępy w przywracaniu sprawności głosowej, będziesz musiał/a używać głosu. Rób przerwy zawsze wtedy, gdy zmęczysz się podczas mówienia. Upewnij się również, że przyjaciele i członkowie rodziny są świadomi, że musisz robić pauzy w trakcie konwersacji, aby w pełni zregenerować swój głos.
Nie nadwyrężaj swojego głosu. Unikaj szeptania, które może nadmiernie obciążać struny głosowe. Postaraj się też nie podnosić głosu i nie krzyczeć. Jeśli zależy Ci na zwróceniu uwagi, zamiast podnosić głos, spróbuj wywołać hałas, używając przedmiotów.
Rób przerwy. Jeśli brakuje Ci tchu podczas rozmowy, uważaj, aby nie nadwyrężyć głosu. Zrób przerwę, usiądź spokojnie i skoncentruj się na oddechu. Wypróbuj zaprezentowane wcześniej techniki oddychania. Wykonuj je do momentu, w którym poczujesz, że możesz ponownie mówić.
Spróbuj nucić sobie pod nosem, aby trenować głos. Dbaj jednak o to, aby go nie nadwyrężać.
Używaj innych sposobów komunikacji, takich jak pisanie, wysyłanie wiadomości tekstowych lub gestykulacja, jeśli rozmowa głosowa jest dla Ciebie w danym momencie niekomfortowa.
Pamiętaj, aby w ciągu dnia małymi łykami pić wodę w celu efektywnej regeneracji głosu.

Jeśli podczas pobytu w szpitalu byłeś/aś sztucznie wentylowany/a za pomocą rurki intubacyjnej, możesz zauważyć, że masz pewne trudności w przełykaniu pokarmów stałych i płynów. Jest to efekt osłabienia mięśni odpowiedzialnych za przełykanie na skutek przewlekłej intubacji. W procesie rekonwalescencji istotne znaczenie ma prawidłowa dieta oraz regularne picie wody/soków.
Ostrożne przełykanie odgrywa ważną rolę w zapobieganiu zadławieniom i infekcjom płuc. Zadławienie oznacza przedostanie się jedzenia lub płynu do dróg oddechowych podczas przełykania.

Poniższe techniki mogą okazać się pomocne w przypadku trudności z przełykaniem:

Siedź prosto za każdym razem, kiedy coś jesz lub pijesz. Nigdy nie spożywaj pokarmów lub płynów w pozycji leżącej.
Pozostań w pozycji wyprostowanej (siedząc, stojąc lub spacerując) przez przynajmniej 30 minut po posiłku.
Staraj się spożywać pokarmy o różnej konsystencji (gęste, rzadkie) aby sprawdzić, które pokarmy są dla Ciebie najłatwiejsze do przełknięcia. Pomocne może być również wybieranie na początku miękkich, delikatnych i płynnych pokarmów lub krojenie stałych pokarmów na drobne kawałki.
Pozostań skoncentrowany/a gdy jesz lub pijesz. Postaraj się spożywać posiłki w cichym i spokojnym miejscu.
Nie spiesz się podczas jedzenia. Spożywaj pokarm w niewielkich kęsach, przyjmuj pojedyncze, małe łyki płynów pomiędzy porcjami jedzenia. Pamiętaj też, aby dokładnie rozgryźć pokarm przed przełknięciem.
Przed wzięciem kolejnego kęsa lub łyka napoju upewnij się, że już nic nie masz w ustach. W razie potrzeby, przełknij ponownie.
Spożywaj mniejsze ilości pokarmu w ciągu dnia, jeśli męczy Cię spożywanie pełnych posiłków.
Jeśli zaczynasz kasłać, dławić się lub jest Ci coraz trudniej wziąć oddech podczas jedzenia lub picia, zrób przerwę, aby się zregenerować.

Zdrowa dieta jest niezwykle ważnym czynnikiem w procesie rekonwalescencji, szczególnie jeśli jesteś osłabiony/a lub zostałeś poddany/a sztucznej wentylacji. Dokładne mycie zębów i regularne nawadnianie pomagają w utrzymaniu prawidłowej higieny jamy ustnej.

Jeśli jedzenie lub picie nadal sprawia Ci trudności, skontaktuj się z lekarzem.

Trudności z koncentracją, pamięcią czy logicznym myśleniem to problemy, z którymi często borykają się pacjenci po przebyciu ciężkich chorób – szczególnie, gdy byli hospitalizowani i poddani sztucznej wentylacji.

Bardzo ważne, abyś wraz z członkami rodziny określił/a, czy cierpisz na ww. dolegliwości, ponieważ mogą one wpływać na relacje z innymi osobami, codzienne aktywności, powrót do pracy zawodowej czy naukę.

Jeśli doświadczasz podobnych problemów, pomocne mogą okazać się poniższe strategie:

Aktywność fizyczna może przyspieszyć regenerację mózgu. Choć może być to trudne, gdy czujesz się słaby/a, zmęczony/a lub cierpisz z powodu duszności - postaraj się stopniowo wprowadzać do codziennych zwyczajów spokojne formy wysiłku fizycznego. Można zacząć od opisanych wcześniej ćwiczeń sprawnościowych i wzmacniających.
Trening mózgu, na przykład rozpoczęcie nowego hobby czy aktywności, układanie puzzli, łamigłówki słowne i numeryczne, ćwiczenia pamięciowe i czytanie - wszystkie te czynności mogą pomóc w regeneracji mózgu. Zacznij od prostszych ćwiczeń, które stanowią dla Ciebie wyzwanie, ale jednocześnie są wykonalne. W miarę możliwości, stopniowo zwiększaj trudność wykonywanych zadań, ponieważ wzrost zaawansowania ćwiczeń pomaga w utrzymaniu motywacji.
Przygotowywanie podpowiedzi za pomocą list, notatek i przypomnień (np. alarmy w telefonie), które ułatwią Ci zapamiętanie rzeczy do zrobienia.
Dzielenie zadań na pojedyncze kroki, aby zapobiegać narastaniu uczucia przytłoczenia.

Niektóre z przedstawionych poniżej strategii radzenia sobie z codziennymi obowiązkami, tj. zmiana własnych oczekiwań czy pozwolenie innym, aby Ci pomogli, mogą również okazać się przydatne w niwelowaniu problemów z koncentracją, pamięcią i logicznym myśleniem.

Podczas rekonwalescencji bardzo ważny jest powrót do normalnej aktywności, jednak może go utrudniać uczucie wyczerpania, duszności czy osłabienie, czyli częste dolegliwości występujące na skutek poważnej choroby. Wszystko co robimy w ciągu dnia, czyli mycie się, ubieranie, przygotowywanie posiłków, czynności związane z pracą czy rozrywką - pochłania energię.

Po przebyciu ciężkiej choroby możesz odczuwać spadek energii, a niektóre czynności wymagają od Ciebie więcej wysiłku niż wcześniej.

Jeśli czujesz się podobnie, wypróbuj poniższe rozwiązania:

Dostosuj swoje oczekiwania względem codziennych obowiązków do sytuacji, w jakiej się znajdujesz. Ustanawiaj sobie realne cele z uwzględnieniem tego, jak się czujesz. Kiedy jesteś bardzo zmęczony/a, odczuwasz duszność czy osłabienie, już samo wstanie z łóżka, umycie się i ubranie może być osiągnięciem.
Oszczędzaj siły, wykonując niektóre codzienne czynności w pozycji siedzącej, np. branie prysznica, ubieranie się czy przygotowywanie jedzenia. Unikaj natomiast tych czynności, przy których musisz przez długi czas pozostawać w pozycji stojącej, schylać się, sięgać wysoko lub kucać.
Nie przemęczaj się, staraj się wykonywać łatwiejsze zadania naprzemiennie z tymi, które wymagają więcej wysiłku. Warto rozważyć zaplanowanie sobie w ciągu dnia czasu na odpoczynek.
Pozwól sobie pomóc z czynnościami, które sprawiają Ci trudności. Opieka nad dziećmi, zakupy, przygotowywanie posiłków czy prowadzenie pojazdów mogą okazać się na początku zbyt wymagające. Przyjmuj propozycje pomocy i podpowiadaj osobom ze swojego otoczenia, w jaki sposób mogą Cię wesprzeć. W okresie rekonwalescencji przydatne może być również korzystanie z usług ułatwiających codzienne czynności, np. zakupy czy gotowanie.
Zadbaj o spokojny powrót do codziennych czynności. Nie podejmuj się codziennych obowiązków, zanim nie poczujesz się na to gotowy/a. Może to również oznaczać rozmowę z przełożonym na temat stopniowego powrotu do pracy, podejmowanie się na początku zadań, które sprawiają Ci mniej trudności, szukanie wsparcia w opiece nad dziećmi czy powolny powrót do hobby.

Hospitalizacja w ciężkim przebiegu choroby może okazać się niezwykle stresującym doświadczeniem, które w oczywisty sposób wpływa również na pogorszenie nastroju. Nierzadko pojawia się stres, niepokój (zmartwienie, strach) lub depresja (zły nastrój, smutek). Mogą nawiedzać Cię wspomnienia i sny o pobycie w szpitalu, nawet jeśli tego wcale nie chcesz. Możesz zauważyć u siebie niepokojące myśli i uczucia związane ze zdrowiem czy przeżyciem. Na pogorszenie nastroju może również wpłynąć frustracja związana z niemożnością pełnego powrotu do codziennej aktywności, zwłaszcza jeśli doświadczasz spadku motywacji w związku ze zbyt wysokimi wymaganiami, jakie sobie stawiasz.

Dlatego radzenie sobie ze stresem, uczuciem niepokoju i depresją jest bardzo istotnym elementem procesu rekonwalescencji.
Poniżej znajdziesz kilka prostych porad.

Zadbaj o swoje podstawowe potrzeby

Wysypiaj się. Podczas pobytu w szpitalu Twój sen był prawdopodobnie zaburzony, a obecny stres może dodatkowo pogarszać jego jakość. Staraj się powrócić do normalnego cyklu snu i aktywności, używając alarmów dla przypomnienia. Wraz z rodziną/opiekunami możesz zadbać o to, aby w Twoim otoczeniu nie było czynników mogących potencjalnie zaburzać sen, np. nadmiar światła czy hałas. W zaśnięciu i utrzymaniu prawidłowego snu pomaga również ograniczenie przyjmowania nikotyny (palenia papierosów), kofeiny i alkoholu oraz wprowadzanie do codziennej praktyki ćwiczeń relaksacyjnych.
Zdrowa i zrównoważona dieta jest kluczowym elementem dobrego samopoczucia. Jeśli doświadczasz trudności w spożywaniu pokarmów czy przełykaniu, zastosuj się do zaleceń opisanych w niniejszej ulotce lub przekazanych przez personel medyczny. Rodzina/opiekunowie powinni upewnić się, że masz dostęp do wystarczającej ilości jedzenia, aby odzyskać siły.
Podejmuj aktywność fizyczną, która przyczynia się do zmniejszenia stresu i prawdopodobieństwa zachorowania na depresję. Małymi krokami, stopniowo zwiększaj zakres codziennie podejmowanej aktywności fizycznej.

Dbanie o siebie

Relacje społeczne są bardzo ważnym czynnikiem w kontekście zdrowia psychicznego. Rozmowa z innymi ludźmi pomaga zniwelować stres, ale może również pomóc w rozwiązaniu problemów, z którymi borykasz się w czasie rekonwalescencji. Jeśli mieszkasz sam/a, utrzymywanie kontaktu z przyjaciółmi i rodziną telefonicznie lub online może skutecznie zapobiec uczuciu samotności. Jeżeli odczuwasz pogorszenie nastroju i samotność, poproś rodzinę i przyjaciół, aby utrzymywali z Tobą kontakt w okresie powrotu do zdrowia.
Wykonuj ćwiczenia relaksacyjne, które nie wymagają zbyt dużego wysiłku, np. słuchanie muzyki, czytanie czy praktyki duchowe. Powolne, kontrolowane oddychanie jest kolejnym przykładem techniki relaksacyjnej i może skutecznie zmniejszać stres. Ćwiczenia relaksacyjne powinny być wprowadzane stopniowo, jeśli na początku wydają się zbyt wymagające. Wypróbuj strategie opisane w rozdziale „Kontrolowane oddychanie”, aby nauczyć się prawidłowego spowalniania oddechu.
Stopniowo, w miarę możliwości, zwiększaj zakres codziennych czynności i angażuj się w to, co sprawia Ci przyjemność. Przyczyni się to do poprawy Twojego nastroju.

Jeśli przed chorobą zdarzyło Ci się korzystać z pomocy psychologicznej, porozmawiaj ze swoim psychologiem i postaraj się o kontynuację terapii. Dla osób przechodzących proces fizycznej rekonwalescencji i doświadczających jednocześnie problemów ze zdrowiem psychicznym ważnym wsparciem może być również rodzina/opiekunowie, którzy w razie potrzeby mogą pomóc w dostępie do profesjonalnej pomocy.

Każda osoba doświadcza skutków hospitalizacji i ciężkiej choroby w inny sposób. Bardzo ważne jest, aby skontaktować się z personelem medycznym (np. lekarzem rodzinnym, fizjoterapeutą, lekarzem specjalistą) jeśli:

Duszność w spoczynku nasila się i nie ustępuje po zastosowaniu technik oddychania opisanych na stronie 4.
Podczas wykonywania minimalnego wysiłku doświadczasz ciężkiej duszności, która nie ustępuje po zastosowaniu pozycji łagodzących uczucie duszności opisanych na stronie 3.
Doświadczasz któregokolwiek z objawów opisanych na stronie 6 przed lub w trakcie wykonywania ćwiczeń.
Nie nastąpiła poprawa w zakresie koncentracji, pamięci i logicznego myślenia, co utrudnia Ci wykonywanie codziennych czynności lub uniemożliwia powrót do pracy i wykonywania innych obowiązków.
Odczuwasz znaczne pogorszenie nastroju, zwłaszcza utrzymujące się przez kilka tygodni.